สัมภาษณ์พิเศษคุณมายู นาคามุระ ผู้กำกับภาพยนตร์เรื่อง Intimate Stranger

ภาพยนตร์เรื่อง Intimate Stranger (Shinmitsuna ta-nin หรือ 新密な他人) เป็นหนึ่งในภาพยนตร์เด่นที่เปิดตัวรอบปฐมทัศน์ในงานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโตเกียว ครั้งที่ 34 จัดอยู่ในกลุ่ม Nippon Cinema Now เมื่อต้นเดือนพฤศจิกายน 2564 ที่ผ่านมา ด้วยความกรุณาจากองค์กรงานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโตเกียว  มายู นาคามูระ (Mayu Nakamura) ผู้กำกับจากหนังแนวเขย่าขวัญเรื่อง Intimate Stranger มาเล่าเบื้องหลังการถ่ายทำ รวมทั้งแนวคิดการถ่ายทอดเรื่องราว และคัดเลือกนักแสดง

หนังเรื่อง Intimate Stranger เล่าเรื่องราวของคนไร้บ้านที่ชื่อ "ยูจิ" (แสดงโดยฟูจุ คามิโอะ), หัวหน้าแก็งค์มอจฉาชีพหลอกเงิน (แสดงโดย Shogen) และคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว (แสดงโดยอาซูกะ คุโรซาว่า) ที่ลูกชายหายสาบสูญไป (แสดงโดยยู อุเอมุระ) เธอพยายามตามหาเขาอยู่ตลอดเวลา หนังเรื่องนี้ไม่ได้มีความโดดเด่นเพียงแค่ได้ฉายในช่วงโควิดเท่านั้น แต่ผลกระทบจากสถานการณ์โรคระบาดก็สามารุเห็นได้ เช่น บรรยากาศบ้านเมืองและผู้คนที่ดูวังเวง ความรู้สึกสูญเสีย ว่างเปล่า และหงอยเหงาของตัวละครในเรื่อง

มายู นาคามูระ ผู้กำกับภาพยนตร์เรื่อง Intimate Stranger ขณะให้สัมภาษณ์พิเศษกับ inStyle Asia (ภาพ: InStyle Asia)

Q: เราทราบว่าผลงานเรื่องก่อนหน้า (หนังสั้นเรื่อง Among Four of Us) ของคุณมายูได้ฉายรอบปฐมทัศน์ในงานเทศกาลภาพยนตร์เอเชียที่โอซาก้า หรือ Osaka Asian Film Festival เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา (2564) ครั้งนี้เราดีใจที่ได้ชมภาพยนตร์เรื่อง Intimate Stranger ผลงานเรื่องล่าสุดของคุณที่งานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโตเกียวปีนี้ เป็นหนังที่น่าสนใจมากครับ ขออนุญาตถามคำถามแรกครับ อะไรคือเหตุผลสำคัญที่ทำให้คุณทำหนังเรื่องนี้ครับ?

มายู นาคามุระ: หนึ่งในเหตุผลหลักที่ดิฉันทำหนังเรื่องนี้ คือ เป็นเรื่องยากมากที่เราจะได้เห็นหนังญี่ปุ่นที่เล่าเรื่องราวของตัวละครหญิงสูงวัย หรือคุณป้า โดยให้เล่นเป็นตัวละครหลัก เพราะหนังญี่ปุ่นส่วนใหญ่มักมอบบทตัวละครหลักให้กับฮีโร่ผู้ชายวัยกลางคน เด็กมัธยมปลายทั้งชายและหญิง หรือไม่ก็หญิงสาวอายุ 20 ถึง 40 ปี และถึงแม้จะให้ตัวละครหลักเป็นผู้หญิงก็มักแสดงเป็นคุณแม่หรือภรรยาที่ต้องทำงานหนัก ดูเหมือนว่าไม่มีพื้นที่สำหรับผู้หญิงโสดหรือผ่านการหย่าร้าง ดิฉันรู้สึกอยากทำหนังสักเรื่องที่ผู้หญิงวัยผู้ใหญ่สามารถสนุกกับหนังได้ เป็นเหตุผลหนึ่งที่ดิฉันทำหนังเรื่องนี้ค่ะ

Q: ทำไมคุณถึงเลือกคนไร้บ้าน หรือโฮมเลสชาวญี่ปุ่นที่ประทังชีวิตด้วยการทำงานเป็นนักต้มตุ๋นหรือสแกมเมอร์ครับ? ชาวต่างชาติหลายคนไม่ทราบเกี่ยวกับมุมมืดของญี่ปุ่นด้านนี้เลย อะไรคือเหตุผลที่คุณอยากนำเสนอประเด็นนี้ครับ?

มายู นาคามูระ: เหตุผลหนึ่งที่ดิฉันทำหนังเรื่องนี้ด้วย คือ ดิฉันเติบโตในต่างประเทศ ใช้เวลา 15 ปีในลอนดอน และนิวยอร์ก ดิฉันได้รับการอบรมเลี้ยงดูในโลกตะวันตก พอดิฉันกลับญี่ปุ่นเมื่อสิบกว่าปีก่อน ดิฉันตกหลุ่มกับความคิดหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกชายในญี่ปุ่น หรือชาวเอเชียก็ว่าได้ แม่ไม่ได้รักลูกชายมากนัก ซึ่งแตกต่างจากความสัมพันธ์ระหว่างแม่และลูกสาว ดิฉันเลือกถ่ายทอดความรักที่เต็มไปด้วยความหมกหมุ่น ลืมไม่ลงระหว่างแม่กับลูกชายของเธอ ดิฉันยังคิดว่านักต้มตุ๋นหรือสแกมเมอร์Iที่ดูแสนน่ากลัวนั้นเป็นตัวสร้างจุดสมดุลย์ให้กับความรักแบบนี้ นักต้มตุ๋นโทรเรียกเงินจากคุณย่าและคุณแม่ทางโทรศัพท์ เป็นเรื้องที่ไม่เคยไเ้ยินในโลกตะวันตก แต่ดิฉันได้ยินว่ามันเกิดขึ้นจริงในญี่ปุ่น ในเกาหลี เป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นจริงๆ ทำให้ดิฉันอยากถ่ายทอดประเด็นนี้   ดิฉันยังจินตนาการอีกว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่รักแม่มาก รับรู้ความรักของแม่ ได้มาเจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ล้มเหลวในชีวิตความเป็นแม่คน หรือภรรยาที่ดี

มายู นาคามูระ ผู้กำกับภาพยนตร์เรื่อง Intimate Stranger หลังสัมภาษณ์พิเศษกับ InStyle Asia ที่โตเกียว (ภาพ: InStyle Asia)

Q:  สังคมคนไร้บ้านหรือ "โฮมเลส" เป็นวัฒนธรรมย่อยหนึ่งในสังคมที่ถูกมองข้ามในญี่ปุ่น คุณคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับประเด็นนี้ในหนังเรื่องนี้?

มายู นาคามูระ: คุณหมายถึงเด็กผู้ชายที่ใช้ชีวิตในร้านเน็ตคาเฟ่หรือค่ะ?

Q: ใช่ครับ เพราะแก็งค์นักต้มตุ๋นหรือสแกมเมอร์ กับคนไร้บ้านปรากฏในหนังเรื่องนี้ 

มายู นาคามุระ: ดิฉันคิดว่า "เมกุมิ"ตัวละครคุณแม่ก็เป็นคนไร้บ้านค่ะ จริงๆ แล้ว เธอไม่มีที่ไป เธอแกล้งทำเป็นว่าได้แต่งงาน ทำตัวว่าคนมีสถานะในสังคม แต่ความจริงแล้ว อารมณ์ความรู้สึกของเธอคือไม่มีที่ไป มีเป้าหมายในอนาคตไม่ต่างกับเด็กไร้บ้าน ดิฉันต้องการถ่ายทอดเกี่ยวกับคนที่ไม่มีใครต้องการ ไม่มีพื้นที่ที่พวกเขาได้ครอบครอง ทั้งสองคนนั้นเหมือนกัน ผู้หญิงที่ไร้ที่ไป และเด็กผู้ชายที่ไร้ครอบครัว เป็นคนที่ไม่มีอะไรเลย

Q: ทำไม "เมกุมิ" (คุณแม่) เริ่มสวมแหวนแต่งงานหลังจากปล่อยให้ "ยูจิ" (เด็กไร้บ้าน) เข้ามาอาศัยอยู่ด้วยกันที่อพาร์ทเม้นท์ของเธอ คุณต้องการจะบอกอะไรในฉากนี้หรือครับ?

มายู นาคามูระ: มันเป็นการเสแสร้งแกล้งทำในที่ทำงานของเธอค่ะ เพื่อยกสถานะตัวตนของเธอที่ร้านเสื้อผ้า (สถานที่ทำงานของเธอ) แสร้งทำเป็นว่าเธอแต่งงานแล้ว ดิฉันคุยกับคอสตูมดีไซเนอร์ โดยอ้างอิงตัวละครนี้กับคุณแม่ของเคอิ โคมุโระ แม่บุญธรรมของเจ้าหญิงมาโกะ เธอเป็นคนที่ดูลึกลับ เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว มีภาพลักษณ์เป็นตัวของตัวเอง ดูเป็นผู้หญิงสมัยใหม่มีฐานะดี ดิฉันศึกษาจากภาพถ่ายของคุณแม่คุณเคอิ โคมุโระ และบอกคอสตูมดีไซเนอร์ว่าไปหาชุดแบบนี้มา ให้ดูเหมือนกับชุดที่เธอสวมใส่ เป็นบุคคลในอุดมคติของดิฉันที่สวมชุดที่ดูประหนึ่ง "หัวโขน" เพื่อยกสถานะของตัวเอง และทำให้ตัวเองดูเป็นคนทันสมัยในฐานะคุณแม่และภรรยาที่มีชีวิตง่ายๆ คนหนึ่ง ดิฉันคิดว่ามันเป็นแรงกดดันทางสังคมอีกแบบหนึ่ง

มายู นาคามูระ ผู้กำกับภาพยนตร์เรื่อง Intimate Stranger หลังเปิดตัวภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ที่โตเกียว (ภาพ: InStyle Asia)

Q: ช่วยเล่าเหตุผลที่คุณคัดเลือกตัวนักแสดงนำ? (คุณแม่, เด็กไร้บ้าน และหัวหน้าแก๊งค์นักต้มตุ๋น)

มายู นาคามุระ: สำหรับนักแสดงนำหญิง คุณอาสุกะ คุโรซาว่า (Asuka Kurosawa) ดิฉันคิดเสมอว่าเธอเป็นนักแสดงหญิงที่น่าสนใจมาก เพราะเธอมีความหลากหลาย มีหลายหน้า บางครั้งเธอดูเซ็กซี่มาก บางครั้งที่มีลุ้คที่ดูน่ากล้ว หรือดูธรรมดามากๆ สามารถเปลี่ยนแปลงอารมณ์ความรู้สึกได้ดีมากๆ เราไม่มีนักแสดงแบบนี้มากนักในญี่ปุ่น เช่น นักแสดงชาวฝรั่งเศสอย่างอิซาเบล ฮูเปต์ (Isabelle Huppert) หรือจูเลียต บิโนเช่ (Juliette Binoche) ที่เปลี่ยนคาแรคเตอร์และอารมณ์ได้หลากหลายแบบ และดูเป็นธรรมชาติ ดิฉันเลือกคุณอาสุกะ คุโรซาว่า เธอแสดงได้ดีมากๆ ในภาพยนตร์เรื่อง a Snake of June (โดยผู้กำกับชินยะ ทสึคาโมโตะ) เมื่อ 20 ปีก่อน ผลงานส่วนใหญ่ในปัจจุบัน เธอมักรับบทเป็นภรรยาที่ดี บทคุณแม่ ดิฉันอยากเลือกเธอ เพื่อดึงเอาลุ้คที่เป็นตัวเธอกลับคืนมา เป็นลุ้คที่ดูแตกต่างจากบทบาทการแสดงในผลงานปัจจุบัน

สำหรับ "ฟูจุุ คามิโอะ (Fūju Kamio), ดิฉันพบเขาขณะคัดเลือกนักแสดง ตั้งแต่ที่ดิฉันทำหนังเรื่องนี้ บางฉากที่เราถ่ายทำ คุณต้องสวมหน้ากากอนามัย นั่นหมายความว่าดวงตาของคุณจะต้องมีพลังมากๆ เพราะคุณต้องแสดงผ่านดวงตา เราไม่สามารถแสดงผ่านใบหน้าได้  ฟูจุ คามิโอะมีดวงตามที่คมและดุดัน มาก บางทีดูดาร์กด้วย เขามีดวงตาที่ดูเศร้า มันมีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวเขาเอง ดิฉันคิดว่าเขาเป็นนักแสดงที่น่าสนใจค่ะ

สำหรับ "โชเก็น" (Shōgen) จริงๆ แล้วเขาเป็นเพื่อนดิฉันค่ะ เขาเป็นนักแสดงที่ดูน่าสนใจ มีลุ้คเป็นคนเจ้าเล่ห์เพทุบาย ดิฉันเลยคิดว่าเขาเหมาะกับบทนี้ค่ะ

ยูจิ (ฟูจุ คามิโอะ) เด็กไร้บ้านถือขนนกสีฟ้า สัญลักษณ์แห่งความสุขในภาพยนตร์เรื่อง Intimate Stranger

Q: ถึงแม้ชีวิตของตัวละครในเรื่องช่างดูเจ็บปวด ไม่มีทางเลือกมากนัก แต่คุณใส่สัญลักษณ์แห่งความหวัง และจิตวิญญาณด้วยการใช้ "ขนนกสีฟ้า" สื่อถึงความสุข เพื่อเป็นกำลังใจให้ชีวิตดำเนินต่อไปในแบบของตัวเอง คุณต้องการสื่อถึงอะไรหรือครับ?

มายู นาคามุระ: โอ้! ขนนกสีฟ้าใช่ไหม? มันเป็นวัตถุเชิงสัญลักษณ์จากเด็กชายที่แสดงโดยฟูจุ คามิโอะ เขาหวนคิดคำนึงถึงความสุขที่มีอยู่ที่ไหนสักแห่ง เขาต้องการออกจากที่นี่เพื่อไปยังสถานที่แห่งนั้น พูดตรงๆ คือ เขาอยากหนีออกไปจากโลกที่เขาอาศัยอยู่ แต่เขาไม่มีที่ไป และ "เมกุมิ" ได้ตกมาอยู่ในกับดักของเขา เธอใช้ชีวิตอย่างคนเปลี่ยวเหงา แสร้งทำตัวเป็นคุณแม่ที่รักลูก ความคิดตอนที่คัดตัวนักแสดงนำที่สื่อถึงความสุขผ่านขนนกสีฟ้านั้น คล้ายกับแรงปรารถนแห่งความรักของผู้กำกับหว่องกาไว (Wong Kar-Wai) ที่บอกเล่าผ่านตัวละครที่่แสดงโดย "เลสลี่ จาง" (Leslie Cheung) ในผลงานเรื่องแรกๆ ของเขา โดย "เลสลี่ จาง" แสดงเป็นตัวละครที่ใช้ชีวิตเดียวดาย ไร้ที่ไป เป็นอัตลักษณ์ในภาพยนตร์หลายๆ เรื่องของผู้กำกับหว่องกาไว

Q: คุณคิดว่าคุณแม่ที่สูญเสียลูก กับคนไร้บ้านที่สูญเสียครอบครัว พวกเขากำลังแบ่งปันความรู้สึกเดียวกันใช่ไหม?

เมกุมิ (อาสุกะ คุโรซาว่า) แม่เลี้ยงเดี่ยวผู้สูญเสียลูก ใช้ชีวิตเดียวดายในอพาร์ทเม้นท์ของเธอ

มายู นาคามุระ: พวกเขากำลังค้นหาที่พักพิง และความต้องการที่พวกเขาสูญเสียไป จึงออกค้นหาไปด้วยกัน

Q: มีเรื่องราวอะไรที่แฝงอยู่ในภาพวาดนางฟ้าที่ห้องหรือครับ?

มายู นาคามุระ: เป็นภาพวาดที่มีชื่อเสียง มีชื่อเรียกว่า "พิตี้" (Pity) วาดโดย "วิลเลียม เบล็ก" (William Blake) กวีชาวอังกฤษที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง เป็นภาพที่ดูน่ากลัว สะท้อนฉากหนึ่งในนิยายเรื่อง Macbeth แต่มันดูไม่เหมือนนิยายเลย ดิฉันว่ามันดูเหมือนแม่ทีกำลังถูกคนพรากลูกไป ดิฉ้นรู้สึกว่าภาพนี้ดูสยองขวัญนะ ดิฉันเติบโตในอังกฤษ ชอบดูงานศิลปะ และชอบภาพวาดที่ดิฉันได้ชม ดิฉันคิดนำมาใช้ประกอบหนัง เพื่อสื่อถึงเรื่องราวที่ตัวละครหลักกำลังเผชิญ การสูญเสียลูก การคร่ำครวญหวนหาถึงคนที่หายตัวไป เราจะเห็นการใส่ภาพวาดลงในภาพยนตร์ญี่ปุ่นช่วงยุค 60 แต่เราแทบจะไม่เห็นเลยในปัจจุบัน จึงเป็นเรื่องน่าสนใจที่จะใส่ภาพวาดหรือจินตภาพลงไปในหนัง ดิฉันคิดว่ามันเป็นรูปแบบการถ่ายทอดเรื่องราวแบบเก่า แต่มันก็บอกเล่าบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องราวในตัวหนังได้

ยูจิ (ฟูจุ คามิโอะ) กับเมกุมิ (อาสุกะ คุโรซาว่า) ในภาพยนตร์เรื่อง Intimate Stranger โดยผู้กำกับมายู นาคามุระ

Q: คุณเปรียบเทียบความรู้สึกของตัวละครในภาพยนตร์กับบางสิ่งที่เราเห็นในชีวิตประจำวันจณะอยู่บ้านช่วงโควิดระบาด ตัวอย่างเช่น ความเจ็บปวดรวดร้าวของคุณแม่ถูกนำไปเปรียบเทียบกับเสียงนกหวีดจากกาน้ำร้อนที่กำลังเดือดปุดๆ เสียงเครื่องซักผ้ากำลังทำงาน และคุณยังเล่าเรื่องผ่านห้องต่างๆ หลายห้อง เช่น ห้องอาบน้ำ ห้องครัว ห้องนอน คุณต้องการนำเสนออะไรในฉากเหล่านี้หรือครับ?

มายู นาคามุระ: ดิฉันจินตนาการให้อพาร์ทเม้นท์แห่งนี้เป็นห้องที่ "เมกุมิ" ใช้ชีวิต เปรียบเหมือนร่างกายของเธอ เพราะเธออยู่ที่นี่ตัวคนเดียว โดยเฉพาะเครื่องซักผ้าที่ส่งเสียงดัง และของหลายสิ่งในห้องก็ส่งเสียงดัง ในแบบที่ผู้หญิงคนหนึ่งใช้ชีวิตอยู่ในบ้าน ดิฉันทำห้องหับต่างๆ ให้เป็นเหมือนกับร่างกายของเธอ เผยห้องลับที่เธอซ่อนกล่องเอาไว้ข้างใน จนตัวละครเด็กผู้ชายที่แสดงโดยฟูจุ คามิโอะมาพบในห้องนั้น เนื่องจากเรามีงบประมาณไม่มากนัก ไม่ใช้คอมพิวเตอร์กราฟฟิก หรือใส่อะไรที่ดูแฟนซีลงไปในหนัง ดิฉันจึงพยายามทำให้อพาร์ทเม้นท์เล็กๆ แห่งนี้ กลายเป็นสิ่งที่น่าสนใจ เช่น ตู้เสื้อผ้า ห้องที่ตัวละครเข้ามา หรืออินเตอร์เน็ต

ยูจิ (ฟูจุ คามิโอะ) ขณะสนทนากับเมกุมิ (อาสุกะ คุโรซาว่า) ที่อพาร์ทเม้นท์ของเธอ

Q: ฉากไหนที่คุณรู้สึกประทับใจมากที่สุดครับ?

มายู นาคามุระ: ดิฉันชอบฉากกาน้ำร้อน ไม่ว่าตอนไหนเสียงนกหวีดจากกาน้ำร้อนที่กำลังเดือดฟังแล้วรู้สึกน่ากลัวเสมอ บรรยากาศในห้องทำให้ดูน่ากลัวมากๆ ตอนที่ดิฉันกลับมาอยู่ที่ญี่ปุ่น ดิฉันได้ค้นพบและคิดว่าผู้หญิงที่อาศัยอยู่ในประเทศญี่ปุ่น มักถูกตั้งคำถามว่า "แต่งงานหรือยัง?", "มีลูกแล้วใช่ไหม?" ถ้าคุณตอบว่าไม่ เขาอาจจะถามต่อไปว่า "ทำไมล่่ะ?", "มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นกับคุณเหรอ?" ดูเหมือนว่าผู้คนมักคิดว่าผู้หญิงที่แต่งงานแล้วต้องมีลูก พวกเขารู้สึกว่าหากคุณไม่ได้อยู่ในกรอบเช่นนั้น ต้องมีความไม่ปกติเกิดขึ้นกับตัวคุณเป็นแน่ มันเป็นแรงกดดันที่มาจากภายนอก ถ้าคุณต้องการเป็นที่ยอมรับในสังคม คุณต้องเติมเต็มบทบาทที่สังคมคาดหวัง ถ้าคุณไม่โอเค คุณจะรับรู้ถึงแรงกดดันนี้ แมว่ายุคสมัยเปลี่ยนไป แต่เรายังคงรู้สึกว่ากรอบความคิดเหล่านี้ยังคงอยู่ ถ้าแต่งงานแล้วไม่มีลูก ก็จะรู้สึกเหมือนไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ปุถุชนคนทั่วไป ทำให้ดิฉันนึกถึงฉากนี้กับความรู้สึกกดดันเหล่านั้น คุณจะรู้สึกราวกับถูกแรงอัด ดิฉันพยายามถ่ายทอดมันในฉากกาน้ำชาเดือดนี้

Q: แล้วผลงานเรื่องถัดไปล่ะครับ เป็นหนังแนวไหนหรือครับ?

มายู นาคามุระ: จริงๆ แล้ว ดิฉันทำหนังสั้นเรื่องนึงเมื่อเดือนก่อน กำหนดฉายที่งานเทศกาลหนังในโอซาก้า เพราะว่ามันเกิดขึ้นในช่วงโควิดระบาด เลยกลายเป็นภาพยนตร์ที่จัดอยู่ในกลุ่มโควิดอีกเรื่อง (หัวเราะ) เป็นโปรเจคเรื่องถัดไปของดิฉันค่ะ

ยูจิ (ฟูจุ คามิโอะ) นัดพบกับเมกุมิ (อาสุกะ คุโรซาว่า) เพื่อแจ้งเบาะแส เกี่ยวกับลูกชายที่หายไปของเธอ

Q: ภาพยนตร์เรื่อง Intimate Stranger กำหนดเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ที่ญี่ปุ่น (มีนาคม 2565) คุณวางแผนฉายหนังเรื่องนี้ในต่างประเทศด้วยไหมครับ?

มายู นาคามุระ: ดิฉันหวังเช่นนั้นค่ะ ดิฉันเข้าร่วมงานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเพื่อให้ผู้จัดจำหน่ายชาวต่างชาติได้เลือกภาพยนตร์ของดิฉันไปฉายกัน ดิฉันพยายามทำค่ะ เพราะใช้ชีวิตและเติบโตในต่างประเทศ และชอบทำหนังด้วย หวังว่าหนังเรื่องนี้คงจะได้ฉายในต่างประเทศในอนาคตอันใกล้นี้ค่ะ

inStyle Asia: เรื่องราวของหนังน่าสนใจมาก นักแสดงมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก เชื่อว่าแฟนหนัง-ละครญี่ปุ่นในต่างประเทศรอคอยที่จะได้ชมกัน ปัจจุบัน นักแสดงนำอย่างฟูจุ คามิโอก็เป็นที่รู้จักกันจากผลงานหนังและละครที่สร้างจากมังกะชื่อดัง ขอบคุณมากครับที่ได้แบ่งปันความคิด เบื้องหลังการถ่ายทำ และมุมมองต่างๆ ที่ปรากฏในภาพยนตร์ครับ

ภาพยนตร์เรื่อง Intimate Stranger กำหนดฉายในโรงภาพยนตร์ที่ประเทศญี่ปุ่น วันที่ 5 มีนาคม 2565 อัพเดทข้อมูลข่าวสารเพิ่มเติมทางเว็บไซต์หลักของภาพยนตร์ (ภาษาอังกฤษ): http://www.cine.co.jp/shinmitunatanin/eng/

ภาพถ่ายสัมภาษณ์พิเศษ & บทความ: inStyld Asia

©2021 シグロ/Omphalos Pictures

【Intimate Stranger】

ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ: "Intimate Stranger" (ชื่อเรื่องภาษาญี่ปุ่น: 新密な他人)

ผู้กำกับภาพยนตร์ & ผู้เขียนบท: มายู นาคามุระ /กล้อง: โทโมฮิโกะ ทสึจิ/ ผู้อำนวยการสร้าง: เท็ตสึจิโระ ยามากามิ/ บริษัทผู้จัดจำหน่าย: Omphalos Pictures/ เสียง: ทาคุยะ คาวาคามิ/ ดนตรี: ทาคาชิ นิกะคิ/ ตัดต่อ: ยูจิ โอชิเกคิ

ความยาว: 95 นาที/ ภาษาหลัก: ภาษาญี่ปุ่น

นักแสดงนำ: อาสุกะ คุโรซาว่า, ฟูจุ คามิโอะ, โชเห็น, ยู อูเอมูระ